Mendiri deitu nahi izan nion, gertatutako norbaiti kontatu behar nion eta. Erabat urduri nengoen. Noraezean, erdi zoratuta egongelarako bidea hartu nuen, "Mendiri deituko diot" esan nion nere buruari "Mendiri dena kontatuko diot". Instant horretan telefonoa. Telefonoak jo zuen. telefonoaren soinu kamutsa entzun nuen.
-Bai, bai, nor da? nor da?
-Irene, Miren naiz, ikasteaz asper asper eginda nengoela aireatzeko ibiltzera irten naizela, eta hori, ez larritu kalean nago, zu zelan? Zure hitzetan, zure tonoan....zer gertatzen zaizu?
- Ezer ere ez, gelara joan naiz eta inor ikusi ez dudanez kezkatu naiz, tira, tira, etorri goiz, gero arte... biok ala biok hitz egin behar dugu serio, oso serio, benga, gero arte.
Berriro komunera bueltatu nintzen...
miércoles, 5 de noviembre de 2008
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
oso polita, baina uste dut bukaera ez dudala ondo ulertu, bihar azalduko duzu... eta hurrengoan jarri izena!! Bihar arte
Publicar un comentario